Great expectations

Al drie keer hebben we een vergelijkbare dagindeling gehad gedurende twee dagen: op dag één zo’n driekwart van een hoge pas, op dag twee het laatste stukje klimmen en daarna afdalen naar een dorpje of stadje.
In het buitengebied is het stil, schoon en smogloos (de hitte is hier vast een stuk minder ongezond dan in Nederland). In de bevolkte gebieden kijken we nieuwsgierig om ons heen en toetsen al onze vooroordelen aan de werkelijkheid. Continue reading →

Hajjooo!

Lotis. Lieve, lieve Lotisje. Al zuchten we soms stiekem een beetje om wat we laten nu jij er bent, veel vaker lachen we om je, zijn we blij, vertederd en verliefd, en o zo dankbaar dat we dit avontuur met jou (en je halve broertje of zusje) aan kunnen gaan.
Continue reading →

Beaten

Vier dagen hebben we gefietst als we aankomen in Price. Twee passen, asfalt en gravel, campings en wildkamperen.
In de dalen is het heet. Ruim boven de 30 graden. Te doen, maar veel heter moet het niet worden.
Helaas wordt dat het wel.

Continue reading →

All aboard

Voor onze eerste fietsdagen hadden we de keuze uit:
1. Een pas van 3000 m hoogte (start op ong. 1000 m), de Guardsman pass. Voor de wielrenners: specificaties vergelijkbaar met die van de Col de la Croix de fer, tegenwoordig buitencategorie in de Tour de France;
2. Een stuk drukke snelweg met slechte ‘shoulder’ (vluchtstrook);
3. Zeventien km om over matige kwaliteit onverharde weg;
4. Meer dan 100 km door stedelijk gebied.
Continue reading →

Inpakken!

Vier weken weg – dat noemen we vakantie, geen reis. We zijn het er een keer over eens geworden dat voor ons de grens zo rond de drie maanden ligt, en daar komen we bij lange na niet aan.
Vakantie dus, en wel in de United States of America.
Continue reading →